ثبت اثر در ایران از شرایط شناسایی اثر و برخورداری آن از حمایت قانونی به شمار نمی آید و موجد حق مولف تلقی نمی شود. ماده 21 قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان اشعار می دارد: پدید آورندگان می توانند اثر و نام و عنوان و نشانۀ ویژه اثر خود را در مراکزی که وزارت فرهنگ و هنر ( هم اکنون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) باتعیین نوع آثار آگهی می نماید به ثبت برسانند. آیین نامه چگونگی و ترتیب انجام یافتن تشریفات ثبت و همچنین مرجع پذیرفتن درخواست ثبت به تصویب هیات وزیران خواهد رسید. ثبت اثر در پاره ای ازکشورها الزامی و در برخی دیگر اختیاری است کلمۀ می تواند در ماده 21 فوق نماینگر اختیاری بودن ثبت یک اثر ادبی و هنری در ایران است. لیکن به جهاتی که بیشتر به سود پدید آورنده است، ثبت اثر ضروری می نماید از جمله اینکه عمل ثبت، امارۀ شناسايي مالک اثر است و در هنگامی که حقوق مادی و معنوی او در معرض تجاوز قرار می گیرد و مقام اثبات ادعای او در دادگاه مفید بوده و به اصطلاح اثر شکلی دارد. دوم آن که در مواردی ثبت و تودیع اثر می تواند مبنای انتشار اثر و مدت حمایت قانونی به حساب آمده و در استیفای حقوق مادی او مؤثر باشد. البته از این رهگذر، قدرت عمومی نیز نظارتهای خود را اعمال نموده و بعضاً با برقراری عوارض خاص، درآمدهایی نیز کسب می‌نماید آیین‌نامۀ اجرایی قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مشتمل بر 7 ماده در تاریخ 4 دی ماه 1350 به تصویب هیأت وزیران رسید که تماماً ناظر بر تشریفات ثبت اثر می‌باشد. شایان ذکر است که ثبت در نظام حقوقی ایران به طریقۀ اعلامی است به این معنی که مرجع ثبت نسبت به اظهارات متقاضی ثبت و صحت و سقم پدیدآورندگی اثر تحقیق نمی‌نماید.
